Ehrens, Rob

Bondscoach springen Senioren

16 Jaar lang, van 2005 t/m eind 2021, vervulde Rob Ehrens de positie van bondscoach van de springruiters met passie, kennis en ervaring. Hij is één van de meest succesvolle en langstzittende bondscoaches uit de geschiedenis van de KNHS met als absoluut hoogtepunt het Team en Individueel Goud op het WK in Caen in 2014.

Opleiding/School: MAVO, Middelbare Landbouwschool, Master Coach in sports, Niveau 6
Hobby: Tuinieren

Moby

- Facebook: Rob Ehrens

Profiel

Rob Ehrens kan als springruiter terugkijken op een indrukwekkende carrière, die begon bij de pony's. Zo werd hij NKB kampioen met Remy  in de klasse C/Z. Rob reed relatief lang bij de pony's, mede door zijn geringe lengte. Daardoor maakte hij pas op 18-jarige leeftijd de overstap naar de paarden. Onder begeleiding van Henk Nooren vond Rob Ehrens snel aansluiting bij de internationale top, want op de leeftijd van 23 jaar werd hij tweede in de Grote Prijs van Hickstead met Koh-I-Noor  en zegevierde in de Grote Prijs van Calgary.

Het eerste toppaard van Rob Ehrens was de legendarische merrie Koh-I-Noor, waarmee hij de wereldbeker kwalificatie won op Indoor Brabant in 1982. Twee jaar eerder had Rob al deel uitgemaakt van het Nederlandse team dat aan de start verscheen in Rotterdam tijdens de alternatieve Olympische Spelen. Ehrens nam deel aan vijf EK's, drie Wereldbeker finales en aan de Olympische Spelen in Los Angeles 1984 en Seoul 1988.

Rob reed in de beginjaren voor diverse eigenaren die uit zijn geboortestreek, Zuid-Limburg, afkomstig waren, maakte daarna de overstap naar stal de IJzeren Man, om vervolgens de paarden te gaan rijden van stal De Havikerwaard. Daarna combineerde hij vanaf 2002 tot 2005 zijn werkzaamheden voor stal De Oorsprong met het bondscoachschap van de junioren en young riders. Tegenwoordig heeft Rob zijn eigen bedrijf in het Belgische Hamont-Achel. In 2004 werd Ehrens ook benoemd tot bondscoach van de ponyruiters. Deze functie had hij eerder bekleed in de jaren 1992 en 1993. Nadat Ehrens eind 2004 bondscoach werd van de senioren koos hij er voor om zich hier full time op te richten en sloot in 2006 de NOC*NSF opleiding Mastercoach succesvol af.

Eind 2021 kwam er een eind aan se samenwerking met de KNHS als bondscoach. Onder leiding van Rob Ehrens wonnen de Nederlandse springruiters vele mooie medailles. In 2006 werd het team in Aken onder zijn leiding wereldkampioen en tijdens de Olympische Spelen in Londen 2012 werd teamzilver in de wacht gesleept. En dan natuurlijk het genoemde succes op het WK in Caen in 2014. Dit jaar (2021) sloot Ehrens af met het individueel brons van Maikel van der Vleuten op de Olympische Spelen in Tokio en de overwinning in de FEI Longines Nations Cup finale in Barcelona. 

Belangrijkste prestaties als bondscoach
 
Als bondscoach van de pony's in 1992 en 1993 won zijn team in 1992 zilver en was er in 1993 team brons. In 1992 won Bram Landa individueel goud met Promisses. In zijn periode als bondscoach van de junioren en young riders boekte hij ook de nodige successen. Zo wonnen de junioren in 2002 op het EK team goud in Hagen aTw en was er voor Suus Kuyten met Loncorde  individueel zilver. In Le Touquet 2003 pakten de young yiders op het EK team zilver en was er ook individueel zilver voor Wim Vos met Dublin. Op het EK 2004 in Villa Moura  was er voor de junioren en Young Riders teams de bronzen medaille en wist Stephanie Brugman Balou het individueel brons te veroveren op het EK pony's in Jaskowa.

Bij de senioren zetten de successen zich voort. Op het EK 2005 in San Patrignano veroverde het team bestaande uit Jeroen Dubbeldam, Gerco Schröder, Leon Thijssen en Yves Houtackers team brons, terwijl Dubbeldam met BMC Nassau individueel brons veroverde. Twee jaar later in Mannheim werd het team bestaande uit Albert Zoer, Gerco Schröder, Jeroen Dubbeldam en Vincent Voorn Europees Kampioen en beëindigden Zoer met Okidoki en Dubbeldam met BMC Up and Down de individuele titelstrijd als vierde en zesde. In 2009 op het EK in Windsor eindigde het Nederlandse team met een vierde plek net naast het podium en veroverde Zoer met Okidoki individueel brons. Ook in 2011 eindigde het Nederlandse team op het EK in Madrid met een vierde plek net naast het podium en vonden we Gerco Schöder met Eurocommerce New Orleans en Jeroen Dubbeldam met BMC Van Grunsven Simon terug op de plekken vier en zes in de individuele eindklassering.

Tijdens de Wereldkampioenschappen in 2006 in Aken won Nederland team goud met Gerco Schröder en Eurocommerce Berlin, Albert Zoer en Okidoki, Jeroen Dubbeldam en BMC Up and Down en Piet Raijmakers en Van Schijndel's Curtis. Tijdens de WEG in Kentucky 2012 beëindigde Marc Houtzager met HBC Tamino als zesde dit WK.

In 2008 waren de Olympische Spelen in Hong Kong. Het Nederlandse team bestond uit Angelique Hoorn met Blauwendraad’s O’Brien: zij is daarmee de eerste vrouw die daadwerkelijk deel uitmaakte van een Nederlands team dat aan de start verscheen van de  Olympische Spelen. Verder gingen van start Vincent Voorn met Audi’s Alpapillon Armanie, Marc Houtzager met Opium VS en Gerco Schröder met Eurocommerce Berlin. Reserve was Leon Thijssen met Olaf.  Het Nederlandse team beëindigde de landenwedstrijd als vierde. In de individuele eindstand streden Marc Houtzager - uiteindelijk achtste - en Angelique Hoorn mee om het brons in een barrage. Hoorn eindigde als negende. Gerco Schröder werd 16e. Vincent Voorn kwam in de individuele finale niet in actie.
Tijdens de Olympische Spelen van Londen 2012 was Ehrens zeer succesvol. Zijn team bestaande uit Gerco Schröder met Eurocommerce London, Marc Houtzager met Sterrehof's Tamino, Maikel van der Vleuten met VDL Groep Verdi en Jur Vrieling met VDL Bubalu won zilver, terwijl Schröder daarnaast ook nog individueel zilver veroverde. Marc Houtzager realiseerde met een negende plaats in de individuele uitslag opnieuw een top tien klassering.

Op het EK 2013 in het Deense Herning werd het Oranje kwartet, bestaande uit Maikel van der Vleuten met VDL Groep Verdi TN N.O.P., Jur Vrieling met VDL Bubalu, Jeroen Dubbeldam met Utascha SFN en Willem Greve met Carambole zesde.

Voor Rob Ehrens was 2014 wellicht zijn beste seizoen als bondscoach. Niet alleen werd op het WK in Caen het Nederlandse team bestaande uit Maikel van der Vleuten met VDL Groep Verdi TN N.O.P. (ook 6e in de finale van de World Cup in Lyon), Jur Vrieling met VDL Bubalu, Gerco Schröder met Glock's London N.O.P. en Jeroen Dubbeldam met Zenith SFN Wereldkampioen, ook pakte Dubbeldam de individuele titel. Daarmee werd Jeroen Dubbeldam onder de bezielende leiding de eerste Nederlander ooit die zich tot Wereldkampioen bij de springruiters mocht laten kronen. Nederland sloot in dat jaar ook de wedstrijden reeks om de Furusiyya FEI Nations Cup op een met de Frankrijk gedeelde eerste plaats af. In de finale wedstrijd zegevierde het team dat bestond uit dezelfde combinaties als op het WK.

In 2015 reisde bondscoach Ehrens af met drie ruiters naar de wereldbeker finale in Las Vegas: Gerco Schröder, (12e met Glock's Cognac Champblanc N.O.P.), Maikel van der Vleuten (6e met VDL Groep Verdi TN N.O.P.) en Jur Vrieling (10e met VDL Zirocco Blue N.O.P.).

Bondscoach Rob Ehrens voegde op het EK in Aken 2015 een gedenkwaardig nieuw hoofdstuk aan zijn successtory toe: het team won wederom goud op het EK en Jeroen Dubbeldam werd individueel Europees Kampioen. In dat jaar eindigde het Nederlandse team als derde in de finale van de Nations Cup in Barcelona.

Ook het jaar 2016 begon succesvol voor Rob en zijn mannen: het team won de eerste wedstrijd van het seizoen in de strijd om de Nations Cup in het Franse La Baule. Harrie Smolders eindigde als tweede in de World Cup finale in Gothenburg met Emerald N.O.P. en Maikel van der Vleuten en VDL Groep Verdi TN N.O.P. werden 11e.

Ehrens is een meester in het smeden van teams. Samen ontbijten, daarna samen naar de stallen om te kijken hoe het met de paarden is, samen trainen, samen dineren. ”We streven zoveel mogelijk met de hele groep te doen”. En zijn aanpak werpt zijn vruchten af. Ook de reserve wordt overal bij betrokken en is echt deel van het team. Leopold van Asten (in Aken) springt zelfs letterlijk een gat in de lucht als ze winnen.

In 2017 werd het team van Ehrens 6e op het EK en was er individueel zilver voor Harrie Smolders en wist het team de Nations Cup finale te winnen. Zijn team werd 5e op de wereldkampioenschappen in Tryon 2018.

Na een coronajaar in 2020 waarin er weinig sport doorgang vond werd het Oranje team van Ehrens in 2021 4de op de Olympische Spelen van Tokio en was er prachtig brons voor Maikel van der Vleuten. Ook ging de zege van de Nations Cup finale in Barcelona dit jaar naar het Nederlandse team.

Belangrijkste prestaties als ruiter

In 1983 met Surprice en in 1988 met Oscar Drum werd Rob Ehrens Nederlands Kampioen. Ehrens ging viermaal van start in een wereldbeker finale. In 1983 in Wenen met Reinolvio eindigde hij als 25e. In 1985 in Berlijn met Oscar Drum en toen eindigde hij als 19e. In 1989 was de wereldbeker finale in Göteborg en daar kwam hij aan de start met Olympic Oscar Drum en eindigde als tiende. 
Hij kwam vier maal aan de start van een EK. In 1981 met Koh-I-Noor. Met het team wonnen ze brons en individueel eindigde hij als 19e. In 1983 eindigde Ehrens met het team in Hickstead als vierde en beëindigde hij individueel dat EK als 16e. Twee jaar later in Dinard bereed Ehrens Oscar Drum en beëindigde hij dat EK individueel als 27e en eindigde met het team als vijfde. In 1987 werd het EK in Sankt Gallen verreden en opnieuw was er een vierde plek voor Ehrens met het team en individueel beëindigde Ehrens op de rug van Sunrise dat EK als 14e.
In 1982 kwam Ehrens aan de start van het WK in Dublin met Oscar Drum (individueel 40e) en in 1986 ging hij van start in het WK in Aken met opnieuw Oscar Drum. Op dit WK eindigde hij individueel als 20e en met het team eindigde hij als achtste.

Ehrens kwam aan de start van de alternatieve Olympische Spelen in Rotterdam 1980 met het team eindigde hij met Koh-I-Noor als negende en staakte de individuele strijd.
In 1984 reisde Ehrens af naar de Olympische Spelen in Los Angeles, maar kon door een blessure van Oscar Drum niet van start gaan. Op de OS in Seoul 1988 ging Ehrens van start met Olympic Sunrise en legde individueel beslag op de 16e plaats en met het team eindigde hij als vijfde.