Introductiebijeenkomst KNHS Talentenplan: ‘Debutanten in Tryon’

Debutanten
Na de sessie met amazones Sanne de Jong en Anne Meulendijks uit het KNHS Talententeam kwamen Frank Schuttert, Renske Kroeze en Bram Chardon op het podium. Alle drie debuteerden zij in Tryon op een senioren-WK.

Frank was als jeugdruiter al zeer succesvol en won onder ander goud op het EK Young riders en zat ook in het Talententeam. Wat betekende de WEG voor hem? “Het is een hoogtepunt om naartoe te werken. Dat zit al lang in je achterhoofd. Ik had mijn eerste successen bij senioren in 2013, toen won ik de Grote Prijs van Amsterdam. Van daaruit kwam ik bij mijn huidige trainer Jos Lansink terecht. Daarna ging alles sneller dan verwacht. Met Winchester was ik de vijfde man op het WK in Caen. Dat was heel bijzonder om mee te maken. Je trekt als reserve de hele week op met ruiters Jeroen Dubbeldam, Jur Vrieling, Maikel van der Vleuten en Gerco Schroder. Dat is heel bijzonder. Je staat zelf standby om in te vallen. Je weet hoe de rest van het team zich voelt, hoe ze trainen en over het parcours nadenken. Toen wonnen we teamgoud. Ik heb toen het beste meegemaakt wat je kunt krijgen.”

Frank kreeg de geweldige kans om in training te gaan bij Jos Lansink. “Toen ik bij Jos op gesprek kwam, ging ik alleen om te leren. Ik wilde de jeugdperiode goed afsluiten. Ik had niet onmiddellijk ambities om hele grote wedstrijden te rijden, dat vond ik nog niet realistisch. Toen ik Amsterdam won, kon ik daarna ineens andere grote wedstrijden rijden. Toen moest ik de keuze maken voor het EK Young riders of EK senioren. Dat was voor mij een makkelijke beslissing, ik wilde de beste van mijn leeftijd zijn. Ik ben toen voor 100% gegaan voor het goud bij de Young riders.”

Hoe heeft Frank zich dit jaar voorbereid op de WEG? “Dat duurt heel lang, ik ben een ruiter die ergens naartoe probeert te werken, en niet week in week uit om te winnen. Er komen veel verschillende paarden op stal. Die probeer je alle kansen te geven. Chianti’s Champion is speciaal, die kreeg ik toen hij acht was. Hij deed alles heel gemakkelijk voor m’n gevoel en hij heeft een goed karakter. Hij vecht voor me als ik de ring binnen kom. Dat merk je pas echt als je dikke proef binnen rijd. Begin vorig jaar was ik in Amsterdam foutloos en dan kijk je vooruit en maak je een plan. Als negenjarig paard, mocht hij al aan landenwedstrijden meedoen. Ik had toen nog nooit aan het WK gedacht. Dit jaar konden we ervan profiteren dat hij op deze grote wedstrijden ervaring op heeft gedaan.”

Is zo’n weg naar de WEG ingewikkeld? “De laatste wedstrijd was Aken, daarna werd het team bekend gemaakt. We hebben Valkenswaard gebruikt als laatste test. Daarna hebben we nog een kleine wedstrijd in Opglabbeek gereden om ritme en plezier erbij te houden voor het paard. De voorbereidingen liepen goed.
Toen bleek dat in Tryon niet alles voor elkaar was met organisatie en die orkaan er aan kwam was dat niet ideaal, maar daar probeerde ik me van af te sluiten. Je maakt je wel even zorgen of het allemaal veilig is voor paarden. Maar je werkt met professionele mensen en als het niet verantwoord was geweest, was het vliegtuig niet de lucht in gegaan.”

Hoe ging je echte WK-debuut in Tryon? “In het eerste jachtparcours kregen we een fout, maar ik was verder wel tevreden. De tweede dag was teleurstellend. Ik kreeg drie fouten en dat had ik het hele jaar nog niet gehad. Daar baal je ontzettend van en dan weet je dat je individueel weg bent. Jammer genoeg was ik niet de enige uit het team die niet goed ging in die ronde. We zakten in het klassement, maar dan moet je toch een knop omzetten. De teammedaille was steeds nog in zicht. We hadden hier al zolang naartoe gewerkt. Je krijgt geen herkansing. Dit evenement moet je toch vier jaar op wachten. Dan moet je je toch laten zien. Gelukkig ging de laatste ronde goed en hadden we het olympische ticket binnen. Maar ik had vooraf wel hogere verwachtingen.”

Neem je deze ervaringen mee naar de spelen in Tokyo?  “Het was in Tryon heel warm, maar dat is geen excuus, en dat is voor iedereen hetzelfde. Natuurlijk heeft het ene paard daar meer last van dan de ander. In Tokyo is het over twee jaar ook warm. We moeten ervoor zorgen dat we de paarden goed fit hebben. Dat was nu ook wel zo. Maar als het zover komt dan moeten we zorgen dat we het nog beter voor elkaar hebben.”

Frank Schuttert en Chianti's Champion

Bizar jaar
Renske Kroeze doet de laatste jaren goed mee in zowel springen als eventing. “Het afgelopen seizoen is bizar verlopen. Begin dit jaar wist ik dat ik ook eventueel kans zou maken om af te reizen naar Tryon. Tijdens Military Boekelo 2017 reed ik met een paard dat daarna vertrok en in Tryon 2018 startte ik met Jane Z een paard dat in 2017 geblesseerd was. Jane is best een speciale merrie. Ze heeft een goed karakter, maar ze moet er wel zin in hebben en ik wist niet hoe het ging na een jaar pauze.” Die zorgen bleken achteraf niet nodig." 

"Ik zat bij de laatste zes van de selectie, maar toen moest er nog een afvallen. Helaas kreeg ik een telefoontje dat ik thuis moest blijven en reserve stond. Het weekend dat ik dat bericht kreeg was even wat minder. Het zou natuurlijk raar zijn als dat je als sporter niet uit zou maken. Vervolgens relativeer je en maak je nieuwe plannen. Het leven is niet voorbij en je hebt fijne paarden voor de toekomst op stal staan.”

Uiteindelijk viel een combinatie uit en ging Renske toch mee naar Tryon. “Anderhalve week voor de WEG hoorde ik dat ik mee mocht en moest alles geregeld worden. Voor die tijd had ik ook als reserve al wel veel geregeld, maar dan moet er nog veel gebeuren, de papieren in orde, stalmanagement thuis. Dat was wel intensief. Als je paard eenmaal op het vliegtuig staat, weet je dat het gaat gebeuren. Tot die tijd kan er nog van alles gebeuren. Het kwam goed en toen dat moment eenmaal was ging ik genieten en mijn uiterste best doen.”

In Tryon moest Jane Z nog een paar dagen in quarantaine. “Dan ga je daarna aan de slag op een manier zoals je dat normaal ook doet. De rest van het team was al erg ervaren, daar trek je je als debutant aan op. Je probeert het gewoon zo goed mogelijk te doen. Je bent toch de hele dag wel bezig en probeer je het maximale eruit te halen.”

Hoe kijkt Renske terug op het WK? “In de dressuur reed ik een PR en dat was heel gaaf. Als er toch veel druk op je staat en dat lukt dan,  dan geeft dat heel veel vertrouwen voor de toekomst. Het is goed te weten dat als het moet gebeuren, je dat ook kunt. Toen ik de eerste keer de cross liep, toen krapte ik me achter de oren, ik vond het best pittig. De rest van het team vond het wel te doen, dus zo ben ik ook de cross in gegaan.
Ik heb maar een eventingpaard op dit niveau, mijn dagelijkse bezigheid is springpaarden. Dan is het altijd even schakelen om in de crossmodus te komen, ik begon eigenlijk iets te voorzichtig en ik wist dat het voor mijn paard conditioneel een uitdaging was. Na een paar hindernissen heb ik mezelf gemotiveerd en voor mijn gevoel het beste gereden wat ik er op dat moment uit kon halen.”

Het afsluitende springparcours werd een dag later en pas op maandag verreden, vanwege orkaan Florence. “Ik dacht dat dat een voordeel was, zondag hadden we nu alleen de veterinaire keuring en de paarden een dag extra rust. Het springen is normaal nooit een probleem. Het begin was ook fijn en scherp, maar op driekwart merkte ik dat de tank leeg was. Toen bleef ik teveel gewoon mijn rondje rijden, achteraf gezien had ik wat scherper moeten zijn. Het uiterste heb ik er toen niet uit gehaald, ik had iets meer gemotiveerd moeten blijven.”

Renske Kroeze en Jane Z

De zoon van
Ook Bram Chardon reed in Tryon zijn WK-debuut bij de senioren. Voor velen is Bram bekend als de ‘zoon van’. Hij was ook ongekend succesvol bij de vierspanpony’s.  “Het heeft lang geduurd om te wennen aan een paardenspan. Bij de pony’s werd ik ook gezien als talentvol en alles werd goud. Dan denk je dat je alles kan. Met die instelling maakte ik ook de overstap naar paarden, ik was een beetje overmoedig. In 2015 kreeg ik wel het vertrouwen om mee gaan naar het WK in Breda. Toen ging ik lopend naar huis, want bij hindernis twee in marathon ging het al mis. Dat maakt je sterker, zeggen ze dan. In mijn geval is dat ook gebeurd. Niet bij de pakken neerzitten, maar aan het werk om me weer te bewijzen. Ik wilde mee naar Tryon. Ik ben vroeg in het seizoen begonnen met de focus op het eigen span en het is gelukt, ik mocht mee.”

Was de voorbereiding op dit WK anders dan bij de pony’s? “Niet zozeer anders. Ik had echt de overtuiging dat ik er klaar voor was. In Aken hadden we al teamgoud. Ik had hetzelfde gevoel, dat ik er klaar voor was. Het is wel in mijn voordeel dat ik al lang mee ging met  mijn vader op WK’s, dan heb je wel een streepje voor op andere debutanten.”

Tegen alle verwachtingen in werd het geen teamgoud in Tryon. “Teamzilver klinkt als een succesvol debuut, maar dat voelt niet zo. Zowel mijn vader als ik maakten in de marathon een fout. Je weet dat je individueel dan weg bent. Dat is vreselijk op zo’n moment. Je kansen zijn weg, maar voor het team moet je de wedstrijd uitrijden.
Het is bij ons echt een familiegebeuren. Dan blijf je na de marathon ook bij elkaar. Er wordt een keer gescholden en gehuild en dan staat de vaardigheid voor de boeg. Ik heb me opgeladen voor de laatste dag, toen won ik de vaardigheid. Dat was een troost. Dat betekende dat de paarden super fit waren, dat gaf voldoening. Ik heb in de aanloop dus geen fouten gemaakt, we waren op  het juist moment in topvorm. Ik ben er uiteraard niet blij mee en voor mij een was het een falend WK, maar dit geeft dergelijke motivatie om volgende jaar als herboren terug te komen. De prioriteit is nu vooruit kijken.”

Je zit samen met de vader in een team, geeft dat gezonde rivaliteit? “De gesprekken zijn niet altijd makkelijk. We hebben onze eigen paarden en eigen sponsors, maar ze staan op dezelfde stal en je woont in hetzelfde huis. Je moet het positief bekijken, concurrentie in eigen huis houdt je scherp en maakt je beter. In eigen land hebben we al veel concurrentie met Koos de Ronde, Mark Weusthof en Theo Timmerman. Je moet scherp aan iedere een wedstrijd beginnen om in de top mee te kunnen doen en dat hebben we zelfs thuis. Als we een parcours uitzetten op eigen terrein dan proberen we al van elkaar te winnen. Je probeert elkaar op een leuke manier naar een hoger niveau te drijven. Dat is vrij uniek.”

Wijze les
Wat wil Bram nog meegeven aan de talenten? “Zolang je presteert heb je sponsors, maar topsport is geen garantie voor toekomst: als je prestaties tegenvallen. Dat talent dat jullie hebben is niet voldoende voor een langdurige carrière. Probeer jezelf met kennis en kunde te ontwikkelen, als de topsport wegvalt. Dan heb je de mogelijkheid om terug te komen op hoogste plek. Ik heb geluk en een stabiele thuissituatie, ik probeer volgend jaar en zeker op het WK 2020 in Kronenberg te laten zien hoe sterk we als familie zijn!”

Bram Chardon in Tryon

Tijdens de Introductiebijeenkomst waren nog meer inspiratiesessies. Houd deze website in de gaten voor meer verslagen. Kijk voor meer informatie over het KNHS Talentenplan op: www.knhs.nl/talentenplan

Foto's: Digishots en Chelsey Lievestro