Introductiebijeenkomst KNHS Talentenplan: ‘Gouden para-dressuurruiters’

“Voorheen was het alleen maar Engeland, dit jaar hadden wij voor het eerst teamgoud op een WK para-dressuur,” begon Joyce Heuitink. “Ik ben nu zes jaar bondscoach. Voor het WK in Caen kreeg ik een missie mee van André Cats, toen prestatiemanager van NOC*NSF: ‘Zorg voor een podiumplek op het EK en je hebt de directe kwalificatie voor de Paralympische Spelen in Rio binnen’. Herning 2013 was mijn eerste EK en toen werden we vierde met het team, dat ging dus niet zo makkelijk als gedacht. Dan ga je actief dingen ondernemen als coach. Een solide basis voor het team is het allerbelangrijkst. Dan gaat het om rust en ruiters die werken met fijne eigenaren en coaches. Zoals bijvoorbeeld Emmelie Scholtens, die Sanne Voets traint en hielp in Tryon. Dat maakt uiteindelijk het verschil. Op het WK 2014 in Caen wonnen we voor het eerst teamzilver. We waren allemaal blij en konden vlammen op de Paralympics in Rio. Toen won Sanne goud en haalde ook Rixt individuele medailles. Maar daarna begin je weer opnieuw aan de vierjarige cyclus. Je stelt als doel kwalificatie voor Tokyo 2020. Maar de rest van de landen staat ook niet stil. Dus dan krijg je het toch een beetje benauwd. Er waren in Tryon wel vijf landen die serieus in aanmerking kwamen voor een teammedaille. Aan mij als coach de taak om een solide team op te stellen en ervoor te zorgen dat iedereen zich goed voelt en het gevoel heeft dat ze op hun eigen manier kunnen pieken. Dat is goed gelukt. Niemand heeft me van tevoren gevraagd hoe mijn verwachtingen waren. Alle aandacht ging uit naar de omstandigheden in Tryon. Dat gaf bij mij wel rust. De voorbereidingen gingen goed. We waren daar al een week en dat is best lang. Toen de eerste wedstrijddag begon moesten al drie van onze vier ruiters rijden. Sanne Voets moest als allereerste van start en dat pakte gelijk goed uit. De toon was toen gezet. Daarna ook individuele successen voor Nicole den Dulk en Frank Hosmar. Toen was het de taak aan Rixt, die pas de volgende dag moest rijden.”

Rixt van der Horst in Tryon

Rixt maakte in Tryon haar debuut met haar nieuwe paard Findsley. “Ik was super blij met iedereen in het team en dat ze allemaal gelijk een medaille hadden. Dat maakte mij extra gemotiveerd maar gaf ook wel extra druk. In de loop van de jaren heb ik daar wel mee leren omgaan, ook door samen met een sportpsycholoog te werken. Ik heb me aan m’n plan gehouden en ben met de flow mee gegaan.”

Joyce vervolgt: ”Ook Rixt pakte goud en de sfeer zat er goed in. Toen kwam de landenwedstrijd. Ik heb altijd wel geroepen dat we kans hadden. We gingen weer als een speer.”

Sanne Voets: “We wisten dat we met ons team na de eerste individuele proef virtueel op goud stonden. Toen gingen we in de landenwedstrijd van start met het idee dat we gouden konden winnen. Frank moest als eerste en die wilde misschien wel iets te graag. Het was een goede proef, maar niet de score waar we op gehoopt hadden. Daarna zijn we bij elkaar gekomen en hebben we de koppen bij elkaar gestoken: ‘We moesten ons niet laten verblinden door het zicht op goud. We zijn gekomen voor een teammedaille en kwalificatie voor Tokyo. Blijf bij het plan’, was de opdracht. Ik reed vervolgens mijn beste proef die ik ooit gereden had. Toen stonden we ineens op de eerste plek en lag de druk bij de Britten. Opnieuw moest Rixt als laatste ruiter, die sfeer was al zo bijzonder. We hebben de laatste proeven van de Britten samen als team zitten kijken. Ze konden ons toen eigenlijk al niet meer inhalen. Dat was een heel mooi moment om samen met het team te delen.”

Sanne Voets op het WK 

Droomcarrière
Rixt van der Horst beleeft tot nu toe een droomcarrière. In 2014 zat ze als eerste para-dressuurruiter in het KNHS Talententeam en werd ze wereldkampioen en uitgeroepen tot KNHS Talent van het Jaar. “We gingen in sneltreinvaart. Ik kreeg destijds de kans om Uniek te kopen van Dorien van der Lee. Daar ben ik gelijk wereldkampioen en een jaar later Europees kampioen mee geworden. Helaas wonnen we geen goud in Rio. In 2014 heb ik de keuze gemaakt om terug te gaan naar mijn trainster Dorien. Ik had al veel heen en weer gereisd vanuit Friesland en heb toen besloten om fulltime in Brabant te gaan wonen. Ik ben nog steeds blij met die stap, want dat heeft me gebracht waas ik nu ben. Ik ben heel blij met het team om mij heen. Ik heb best veel begeleiding nodig in verband met mijn handicap en ben elke dag fysieke training gaan doen met hulp van een fysiotherapeut uit Eindhoven. Ik heb de afgelopen vier jaar echt ingezet op sporten. Je weet steeds beter hoe te het optimale team van mensen om je heen kunt verzamelen. Dat het allemaal zo zou lopen had ik wel gehoopt, maar niet verwacht.”

Eigen weg
Zowel Demantur N.O.P. van Sanne Voets als Findsley van Rixt van der Horst zijn niet in eigendom van de amazones. Sanne heeft daarom een goed advies voor alle talenten in de zaal: “ Blijf in overleg met de eigenaren. Spreek over en weer duidelijk uit wat de wensen en verwachtingen zijn. Ga hiervoor bijvoorbeeld aan het begin en eind van het seizoen bij elkaar zitten. Wat vinden de eigenaren zelf belangrijk? Dat betekent voor mij dat ik in het buitenseizoen para-wedstrijden rij en tijdens het indoorseizoen ook reguliere dressuurwedstrijden. Dit doe ik om zelf beter te worden, om mezelf te motiveren en ook de eigenaren hebben dat graag. Kies je eigen pad, waar jij je goed bij voelt. Doe het op je eigen manier. Ik ben ook eigenwijs en maak mijn eigen keuzes. Je hebt allemaal hetzelfde doel. Voor iedereen is er een eigen weg. Maak je eigen fouten en leer daarvan. Rixt en ik zitten hier allebei met drie gouden medailles om onze nek, maar hebben dat allebei bereikt met een andere aanpak.”

Tijdens de Introductiebijeenkomst waren nog meer inspiratiesessies. Houd deze website in de gaten voor meer verslagen. Kijk voor meer informatie over het KNHS Talentenplan op: www.knhs.nl/talentenplan.

Foto's: Digishots en Chelsey Lievestro