Vijf vragen aan Manager Wedstrijdsport Adrianne van Waardenberg

1. Allereerst, kun je iets over jezelf vertellen?

Al vanaf het moment dat ik een klein meisje was, was de paardensport vanzelfsprekend. Ik groeide buitenaf op met ruimte en stallen voor eigen pony’s en paarden én de mogelijkheid om aan huis te trainen. Ik bewaar de beste herinneringen om met de hele ponyclub van Concordia Florebit in de zomer op concours te gaan, met het jaarlijkse ponykamp én de kampioenschappen als hoogtepunten. Maar ook het gevarieerde winterprogramma met verenigingswedstrijdjes in dressuur, springen, crossen en buitenritten en een theorie quiz was leerzaam en leuk. Met mijn pony Dum Drum werd ik kampioen dressuur bij de toenmalige NKB. Als secretaresse van de rijvereniging en bestuurslid van Indoor West Brabant, waar we in navolging van het springkampioenschap op Zangersheide de Benelux kampioenschappen dressuur organiseerden, werd al snel duidelijk dat ik de organisatorische kant op zou gaan.

Ik ging werken bij de NKB in Tilburg, het bondskantoor van de landelijke rijverenigingen en ponyclubs en daarna bij de NHS (de Nederlandse Sportbond voor nationale en internationale sporters) in Den Haag en later in Baarn. Misschien is het leuk om je te realiseren dat de NHS toen drie afdelingen kende (Gespecialiseerde Wedstrijdsport, Recreatie met de opzet van Stichting Recreatie Ruiter en Automatisering in het aller vroegste stadium. De FNRS had in hetzelfde 30-jarige huis aan de Jozef Israëlslaan één kamer met één parttime medewerker). De NKB en NHS werden later met onder meer KNF en NBVR opgenomen in de huidige KNHS.

Via de NHS kwam ik terecht bij Jumping Amsterdam en werd daar aangesteld als directeur. Van wedstrijdprogramma tot kaartverkoop, van piste tot tv-afspraken,  het is echt fantastisch om samen met zoveel vrijwilligers een succesvol publieksevenement neer te zetten. Bovendien met een modern ondernemend bestuur dat me de mogelijkheid gaf om mijn MBA studie Sportmanagement aan de universiteit in Groningen te volgen.

Van de allerleukste baan in het event management naar die geweldige uitdaging van het teammanager zijn van de niet Olympische disciplines, de ontwikkeling van talentenprogramma’s, de vertaalslag van de ervaringen uit het veld naar beleid in samenwerking met de bondscoaches, de kaderleden, de technische commissies én vooral de collega’s van de afdeling Topsport, naar de nieuwe uitdaging: manager wedstrijdsport.

2. Je bent nu sinds twee maanden manager wedstrijdsport. Wat kunnen we in 2019 verwachten voor de wedstrijdsport in Nederland?

Niet alleen als manager wedstrijdsport, in alle functies bij de KNHS zijn we er eerst en vooral voor de leden en stellen wij ons op ten dienste van de paardensporter. Gewoon ons werk netjes doen. En als je paard rijdt hoef je niet over alles na te denken, hoef je niet alles te weten. Daar is de KNHS voor. Wij moeten het de sporter makkelijk maken, de kennis ontwikkelen en beschikbaar stellen, kortom de voorwaarden creëren waar je als paardensporter op vertrouwen kunt.

De wedstrijdsport is echt het kloppend hart van de KNHS. Nederland heeft een zeer fijnmazige paardensportinfrastructuur. Dat is uniek in de wereld. Wij kunnen elke dag van de week een wedstrijd rijden als we dat willen. Bovendien hebben we een heel mooi registratie en kwalificatiesysteem. Dit bepaalt jouw niveau als ruiter en het niveau van het paard.

Deskundig beoordeeld worden
In 2018 zijn we gestart met ‘Van Hand Veranderen’. Hoe kunnen we als KNHS een goede verbinding tussen ruiter en paard faciliteren, bevorderen en promoten? Hoe kunnen wij paardrijden voor iedereen toegankelijk en leuker maken? We zijn volop bezig geweest om de richting te bepalen waarin we de organisatie van de KNHS willen moderniseren.De sport zelf, en de wijze waarop de sport in de toekomst kan worden beoefend, vraagt om aanpassingen in beleid. We willen de paardensport laagdrempeliger en leuker maken. We hebben onderzoek gedaan onder onze leden, bestuur en medewerkers. De vraag die wij ons gesteld hebben is op welke wijze de KNHS inhoud moet geven aan haar bestaansrecht als sportbond om in dit digitale tijdperk en in de toekomst succesvol en relevant te zijn en te blijven. Onze leden willen een sterke KNHS, die staat voor de paardensport, zorgt dat de sport leuk en toegankelijk blijft en waar je terecht kunt voor kennis. Deskundig beoordeeld worden door juryleden is waarvoor veel dressuurruiters wedstrijden rijden. Er is steeds meer behoefte aan meer onderbouwing van de cijfers die op je protocol staan zodat je met deze tips thuis verder kunt trainen. Daar gaan we in 2019 een verbetering in aanbrengen. We gaan in bijscholingen samen met onze officials werken aan een positief opbouwende en educatieve feedback op protocollen waarvan je als ruiter kunt leren en waardoor je gestimuleerd wordt.

Leeftijdsgericht paardrijden
We starten met leeftijdsgericht paardrijden voor de jeugd. Het is enorm belangrijk dat de jeugd blijft paardrijden en dat kinderen en tieners als ze willen gaan sporten steeds weer de weg vinden naar de manege of vereniging. Daarom moeten we blijven nadenken over hoe de paardensport toegankelijk en aantrekkelijk is en blijft voor de jeugd. Op dit moment is er bij het rijden van wedstrijden weinig onderscheid tussen kinderen en volwassen. Wanneer je als 8-jarige op een C-pony rijdt, rijd je dezelfde proeven als volwassenen en kom je op wedstrijden uit tegen bijvoorbeeld 16-jarigen. Dat willen we in 2019 gaan veranderen zodat je tegen leeftijdsgenoten uitkomt en het deelnemen aan wedstrijden daardoor leuker wordt. We starten  met een pilot van jeugdrubrieken in de dressuur en we gaan jeugddagen organiseren in het springen.  

Minder regels
We gaan ook kijken naar onze reglementen. De afgelopen jaren hebben we de wedstrijdsport ook wel ingewikkeld gemaakt. We hebben reglementen opgesteld die pagina’s dik zijn en bovenop de regels weer uitzonderingsregels bedacht en daarover kun je als ruiter dan weer dispensatie aanvragen. Zo veel regels is niet altijd in het voordeel van de sport. Daarom gaan we in 2019 de reglementen sterk vereenvoudigen en reduceren. Het moet leuker, simpeler en makkelijker zijn om wedstrijden te gaan en blijven rijden.

3. Al die regels zullen niet voor niets bedacht zijn. Hoe zit het straks met paardenwelzijn, veiligheid en eerlijke sport?

Paardenwelzijn, veiligheid en fairplay zijn en blijven de belangrijkste uitgangspunten van onze reglementen. Bij sterk vereenvoudigde regels betekent dat, nog meer dan in het verleden, dat we daar ook naar moeten handelen. Komt  één van deze uitgangspunten tijdens een wedstrijd in het geding, dan spreken we elkaar hierop aan en wordt er adequaat gehandhaafd vanuit de KNHS. Hiervoor leiden we jaarlijks officials op. Een hele belangrijke rol en functie die door wedstrijdsporters nog veel meer gewaardeerd mag worden, omdat naast eigenaren en sponsors samen met wedstrijdorganisaties, officials en vrijwilligers de sport mogelijk wordt gemaakt.

4. Je bent ook verantwoordelijk voor de afdeling Opleidingen. Wat kunnen we daar de komende tijd verwachten?

Een van de dingen die de paardensport zo mooi maakt, is dat je nooit uitgeleerd bent. Het is een kennisvak bij uitstek. De KNHS kan, als paardensportautoriteit, hier een nog prominentere rol in spelen. Er is veel kennis bij de KNHS aanwezig. We gaan deze kennis op een laagdrempelige manier ontsluiten. Daar zijn we al kleine stapjes in aan het zetten. Zo delen we elke maandag op knhs.nl tips uit de KNHS en FNRS opleiding ‘paardrijden met plezier’ over hoe je (beter) kunt leren paardrijden en plaatsen we elke vrijdag een video over de verzorging van het paard. Dit wordt verder doorontwikkeld tot een volwaardig videoplatform waar je alles kunt leren over paardrijden, rijtechniek, gezondheid, verzorging en gedrag.  

De KNHS speelt een dragende rol in het opleiden én bijscholen van officials en instructeurs. Er is veel behoefte aan goede en gekwalificeerde instructeurs. In 2019 gaan we 300 officials en instructeurs opleiden en/of bijscholen. Ook wordt de opleiding tot manege instructeur verder ontwikkeld en verbeterd. De succesvolle Rondjes Instructie worden in ere hersteld in de vorm van Hippische Leergangen. Interessante onderwerpen aan de hand van praktische voorbeelden met inzet van deskundigen.

5. Wat zie je als de grootste uitdaging voor de wedstrijdsport in Nederland de komende jaren?

Ik zie een paar grote uitdagingen, bijvoorbeeld de verdere individualisering in de wedstrijdsport. Deze maatschappelijk brede ontwikkeling heeft consequenties voor de beleving en de aantrekkelijkheid van de paardensport. Het mooie van paardrijden is dat je het samen doet. Met je paard natuurlijk, maar ook met je instructeur, met collega ruiters, met juryleden, met parcoursbouwers, met ringmeester en wedstrijdorganisatoren. De wedstrijd is de plek waar je gelijkgestemden ontmoet, waar je je echt kunt meten met anderen en van elkaar kunt leren, maar ook samen een drankje en een hapje kunt doen na afloop van je proef. De uitdaging is om, in samenwerking met wedstrijdorganisatoren, de wedstrijd weer een fantastische beleving te laten zijn voor iedereen. Het behalen van winstpunten is maar een onderdeel van deze beleving. Het moet iets zijn waar je graag aan wilt deelnemen of bijdragen, in welke rol dan ook, omdat je je kunt verbeteren of dat je het leuk vindt en je er gelukkig van wordt.

Een andere grote uitdaging is het ontstaan van meer wilde wedstrijden. Dat betekent enerzijds dat wij als KNHS na moeten denken over de producten en reglementering. Wij moeten datgene aanbieden waar in de sport behoefte aan is. Anderzijds zijn dit wedstrijden die niet onder de reglementen van de KNHS worden verreden. Daar zijn dus ook geen KNHS officials aanwezig die paardenwelzijn, veiligheid en eerlijke sport kunnen waarborgen. Dat is, met de steeds kritischere houding van de maatschappij, overheid en dierenbeschermingsorganisaties, een groot gevaar voor onze sport. Ruiters, rijders en voltigeurs zouden er om die reden dan ook, wat mij betreft, niet aan deel moeten willen nemen. Niet alleen de KNHS, maar iedereen die de paardensport beoefent of een rol daarin speelt, heeft een verantwoordelijkheid er voor te zorgen dat de paardensport ook in de toekomst kan blijven bestaan.