5 vragen aan: KNHS-disciplinespecialist Arjen Coppoolse

1. Kun je iets over jezelf vertellen?

Van mijn zesde tot mijn dertigste heb ik met heel veel plezier paard gereden en gemend. De laatste jaren vooral veel door de bossen op de Utrechtse Heuvelrug. Na 7 jaar als accountmanager gewerkt te hebben in de autolease branche zag ik een vacature van disciplinespecialist op de site van de KNHS voorbij komen en dacht dat functieprofiel gaat over mij. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en gesolliciteerd. Toen ik werd aangenomen ging er een langgekoesterde wens in vervulling, werken in de paardensport! Afgelopen januari mocht ik alweer mijn 10 jarig jubileum bij de KNHS vieren.

2. Wat doet een disciplinespecialist van de KNHS?

Een disciplinespecialist is binnen de KNHS verantwoordelijk voor het (door) ontwikkelen van een discipline en het bijbehorende sportbeleid. Dit doe ik natuurlijk niet alleen maar onder andere in samenwerking met mijn collega’s op de afdeling sportontwikkeling, de verschillende sportfora en voor de FEI disciplines ook in samenwerking met de technische commissies. Sport is een dynamische omgeving en omdat wij sporten met een dier zorgt dit met betrekking tot het beleid voor een extra complexiteit. De paardensport ligt onder een maatschappelijk vergrootglas.

Binnen de KNHS werken we samen met verschillende afdelingen en daarnaast hebben we in het veld een groot netwerk, gezamenlijk zorgen we er voor dat sport in Nederland kan plaatsvinden. Je kunt ons zien als een spin in het web, we weten wat er speelt en leeft en vertalen dit door naar passend sportbeleid. Binnen de KNHS heb ik me gespecialiseerd in de disciplines mennen, aangespannen sport, reining en dressuur.
     

3. Wat zijn jouw belangrijkste doelstellingen voor 2019?

De wedstrijdsport is het kloppend hart van de KNHS. Tegenwoordig kun je bijna iedere dag wel met je paard een wedstrijd rijden en dat allemaal in de buurt. Daar zijn we in Nederland wel heel uniek in. Dat is een fijne basis, maar we willen het nog leuker, simpeler en makkelijker maken om wedstrijden te rijden. Om dit te doen gaan we aan de slag met een divers aantal onderwerpen zoals meer inspraak voor jeugd binnen de KNHS. We kijken naar eenvoudiger spelregels, die voor iedereen begrijpelijk en overzichtelijk zijn. We gaan hier samen met onze sportfora en sportaanbieders (maneges en verenigingen) mee aan de slag. Onze belangrijkste uitgangspunten zijn daarbij altijd veiligheid, eerlijke sport en paardenwelzijn. Als één van deze uitgangspunten in het geding komt moeten we daar niet alleen op handhaven vanuit de KNHS, maar elkaar, ruiters en menners onderling, er op aanspreken. Dat is een verantwoordelijkheid van iedereen die paardrijdt. Met elkaar moeten we dit doen.

Ook gaan we in bijscholingen, samen met onze officials,  werken aan een positief opbouwende feedback op protocollen waarvan je als ruiter van kunt leren en gestimuleerd wordt. Deskundig beoordeeld worden door juryleden die daar verstand van hebben is waarom een dressuurruiter op wedstrijd gaat. Dat moet dan wel tot uiting komen in de protocollen die je als ruiter mee naar huis krijgt.

Daarnaast vinden we het belangrijk dat de jeugd plezier heeft en behoudt in het rijden van wedstrijden. Hoe leuk is het als kinderen en jongeren alleen tegen eigen leeftijdsgenoten kunnen rijden? In 2019 krijgt de jeugd een eigen wedstrijdcircuit.

4. Wat zijn volgens jou de belangrijkste thema’s van jouw disciplines voor het komende jaar?

Voor mij zijn dat paardenwelzijn en de rol van de maatschappij bij het beoefenen van de paardensport. Alles verandert in een hoog tempo, zo ook de wereld van de paardensport. Hoe gaan we om met actuele ontwikkelingen zoals bijvoorbeeld de veranderde kijk op paardenwelzijn? Dat is iets wat we continu bespreken, afwegen en meenemen in het toekomstig beleid dat ontwikkeld wordt.

Aangespannen sport
Ik heb daar een mooi voorbeeld van uit de aangespannen sport, één van mijn disciplines. De aangespannen sport is een echte publiekssport. Binnen deze discipline zijn we samen met diverse partijen zoals het forum, de nationale verenigingen en andere betrokkenen aan het kijken of de hulpmiddelen die op dit moment toegestaan zijn binnen de sport nog wel van deze tijd zijn. Een terechte en zeer actuele vraag. Tijdens wedstrijden beoordelen juryleden het goed gaande paard, ook wel ‘happy athlete’ genoemd. Op dit moment wordt een paard dat geen hulpmiddelen draagt hoger geplaatst dan een paard dat wel hulpmiddelen draagt bij een gelijkwaardige beoordeling. De KNHS heeft bij het forum aangespannen sport de opdracht neergelegd om met een plan van aanpak te komen om het gebruik van een tweetal hulpmiddelen (oordoppen en opzet) tijdens wedstrijden af te schaffen. Daarop is een commissie van deskundigen ingesteld die gezamenlijk een plan maken voor een toekomstige aangespannen sport zonder de betreffende hulpmiddelen. Komend wedstrijdseizoen zal uitvoering gegeven worden aan het plan van aanpak. Binnen de traditie van de aangespannen sport een grote verandering, voor het imago van deze prachtige sport, die we zo graag in stand willen houden, een must.

5. Paardenwelzijn en het uitdragen en bevorderen daarvan wordt steeds belangrijker. Hoe draagt een disciplinespecialist daaraan bij?

Omdat paarden en pony’s de hoofdrol spelen in onze sport hebben we een grote verantwoordelijkheid om het paardenwelzijn binnen de sport goed te borgen. Het dressuurforum heeft daarom in 2018 een pilot gedaan met het aanstellen van een toezichthouder op het voorterrein in iedere regio. In 2019 krijgt deze pilot een structureel vervolg. Tijdens 4 wedstrijden per regio wordt een toezichthouder aangesteld. Ieder forumlid organiseert de pilot in zijn/haar regio.

Prijsuitreiking zonder paard
Paardenwelzijn is een speerpunt, daar zijn we het met z’n allen over eens; het paard staat voorop. Dat maakt dat we soms ook een besluit moeten nemen wat in het belang is van het paard maar niet voor iedere ruiter of fan even leuk. Voorbeeld hiervan is de beslissing om bij de indoorkampioenschappen dressuur de prijsuitreikingen niet meer te paard te doen. We hebben de achterliggende jaren gezien dat dit veel stress veroorzaakt bij de paarden en ruiters. Dit is ook niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat de combinaties even daarvoor in dezelfde baan onder “serene” omstandigheden hun prestatie geleverd hebben en dan voor de prijsuitreiking opnieuw de baan betreden waar de rust en stilte plaatsgemaakt heeft voor een hele entourage met een omroeper die het publiek opzweept en het nodige applaus. Dit terwijl de wedstrijdring idealiter altijd als een veilige omgeving moet worden ervaren door de deelnemende paarden. We doen onze paarden er simpelweg vaak geen plezier mee. Ook gaf de prijsuitreiking te paard ongewenste en onveilige situaties voor zowel ruiters als paarden. Er zijn diverse voorbeelden van ruiters (niet de minste!) die om deze reden een ander paard meenamen voor de prijsuitreiking. Een andere zwaarwegende reden is dat de paarden en ruiters op het losrijterrein gestoord worden in hun voorbereiding op hun nog te leveren prestatie.

De wereld om ons heen verandert, onze kennis verandert en daarmee onze kijk op paardenwelzijn,  de sport moet mee veranderen. Als KNHS vinden we, dat wanneer hetgeen we doen met onze paarden niet zorgt voor harmonie tussen mens en dier, we dit niet moeten willen blijven doen omdat we dat altijd zo deden. Ook binnen de FEI staat de prijsuitreiking te paard hoog op de agenda. Uiteraard zullen we de kampioenen en andere prijswinnaars op eervolle wijze huldigen voor hun prestatie!

Als KNHS geloven wij dat een goede verbinding tussen ruiter en paard leidt tot wederzijds geluk. Bij een goede verbinding hoort een verantwoorde en kundige omgang met het paard en dat zullen wij als disciplinespecialisten en als KNHS blijven uitdragen en bevorderen.