#Woensdagwelzijnsweetje Hoefkatrolontsteking

De hoefkatrol wordt gevormd door het straalbeentje, de diepe buigpees, de slijmbeurs tussen de diepe buigpees en het straalbeentje, het hoefbeen met de aanhechting van de diepe buigpees, het hoefgewricht en alle ondersteunende bandjes. Als in dit gebied een chronische ontsteking ontstaat, wordt dat een hoefkatrolontsteking genoemd. Het kan ook gezien worden als een soort ‘artrose’ waarbij er overmatige slijtage aan de achterkant van het straalbeen en de diepe buigpees plaatsvindt. Hierdoor schuurt de buigpees direct over het bot en ontstaat er een chronische ontsteking. Als de oorzaak van de slijtage niet verholpen wordt leidt dit uiteindelijk tot vernietiging van de hoefkatrol.

Vooral de voorbenen zijn gevoelig voor deze aandoening en dan ook beide benen tegelijk. Het kan dan voorkomen dat het paard niet kreupel is, omdat beide voeten evenveel pijn doen. Vaak probeert het paard te compenseren, wat resulteert in afwisselende kreupelheid. De ene dag doet de linker hoef dan meer pijn dan de rechter, en de andere dag is dit weer andersom. Een paar dagen tussen de kreupelheid in kunnen dan weer goede dagen zitten waarin het paard weer aan beide voeten evenveel pijn heeft en daarom niet kreupel loopt. Een hoefkatrolontsteking is pijnlijk voor het paard, vooral bij grote belasting zoals het landen na de sprong. Het paard heeft dan angst voor het neerkomen. Later in het ziekteverloop zie je een verkorte gang of een afwijkende stand van de hoef: het paard zal proberen het verzenengedeelte te ontlasten om de spanning op de buigpees te verminderen.

Vanaf de buitenkant is een hoefkatrolontsteking moeilijk te zien. Het is altijd goed om bij twijfel contact op te nemen met een dierenarts voor een kreupelheidsonderzoek. Bij het kloppen en knijpen in de straal kan het paard dan gevoelig reageren. Paarden met een hoefkatrolontsteking lopen slechter op een harde ondergrond, dus ook dit is een manier om de diagnose te bevestigen. Uiteindelijk weet je pas echt zeker of je paard deze aandoening heeft door röntgenfoto’s te laten maken, omdat je op zulke foto’s de kwaliteit van het straalbeentje goed kan beoordelen.

Verschillende factoren spelen een rol bij het ontstaan van deze aandoening: Erfelijkheid, de ontwikkeling van veulen tot volwassen paard, de voeding, de africhting, het gebruik, het beslag, de bouw van het paard, de bouw en vorm van de hoeven, de conditie van het dier en een gebrek aan beweging zijn allemaal dingen die mee kunnen spelen in de oorzaak.

Onvoldoende beweging is een oorzaak van circulatiestoornissen in de hoef als je denkt aan het hoefmechanisme. De beperkte toevoer van voedingsstoffen naar de hoef kan het straalbeentje aantasten. Hierdoor kan er plaatselijk botverval optreden.

In het geval van erfelijkheid is het van groot belang dat je alle preventieve maatregelen neemt om overbelasting van de hoefkatrol te voorkomen. Overleg daarom goed met je smid wat hij aan de stand van de hoeven kan doen en train gedoseerd op een egale en goed dempende bodem. Voorkomen is beter dan genezen!

Bron: Paard en Welzijn, EHBO Paard.