#Welzijnsweetje peesblessures

Wat is een pees?
Pezen vormen de verbinding tussen spier en bot. Ze zijn kort of lang zoals in de onderbenen. Daar zitten alleen pezen, geen spieren. Verwar pezen niet met banden of ligamenten. Die zijn van bindweefsel en lopen van bot tot bot. Een pees bestaat uit een bundels vezels. Hij ziet eruit als een touw met strengen. Pezen zijn sterk en enigszins rekbaar, maar veel minder dan spieren. De doorbloeding is ook minder goed. Daardoor kunnen bij beschadiging afval- en bouwstoffen niet makkelijk worden af- en aangevoerd en duurt herstel lang. De oppervlakkige buigpees gaat ter hoogte van de sesambeentjes als een hoes om de diepe buigpees heen. In de kootholte splitst hij in tweeën en hecht aan op de onderrand van het kootbeen en de bovenkant van het kroonbeen. De diepe buigpees gaat via de hoefkatrol naar het hoefbeen en hecht daaraan vast. Er is een groot verschil tussen draag- en strekpezen, Strekpezen lopen aan de voorzijde. Ze worden gebruikt om een been op te tillen. Ze dragen geen gewicht en worden niet uitgerekt als het been wordt neergezet. Daardoor zijn ze minder blessuregevoelig.

Wat is een peesblessure?
Als de pezen van de onderbenen bij herhaling teveel worden gerekt, kunnen ze scheuren. Zijn dat er weinig en krijgt het paard rust om te herstellen, dan komt het meestal wel goed.

Hoe ontdek je het?
Het probleem is dat je een peesblessure vaak niet opmerkt. Zelfs als een pees bijna door is, kan het gebeuren dat een paard niet kreupel loopt. Dat komt doordat er weinig zenuwen in zitten. Bij een kleine beschadiging zonder kreupelheid is de kans groot dat wordt door getraind. De omringende vezels krijgen het zwaarder te verduren, met grote kans dat die ook scheuren. Het lijkt dan of ineens een peesblessure ontstaat. Voel dagelijks de benen van je paard zodat je veranderingen opmerkt. Is een been warmer of dikker? Reageert hij als je erin knijpt? Ken je paard!

Wat zijn risicofactoren?

• Oververhitting. De eiwitten in peesweefsel worden hard als ze warm worden en veranderen niet terug.
• Ondeskundig hoefbeslag. Scheve belasting of slecht afrollen geeft frictie in de pezen.
• Een losse, zware bodem. Kan het niet anders, ga er dan in stap overheen. Meld je af als een wedstrijdterrein erg slecht is. Het is wel goed om op verschillende ondergronden te trainen, zodat de pezen een beetje worden ‘geplaagd’ en er niet meteen een probleem ontstaat als je niet in een perfecte wedstrijdbaan rijdt. Stap elke week een stuk op een harde ondergrond.
• Overbelasting door te lange en te eenzijdige training. Wissel veel af. Heb je zwaar getraind, doe de dag erna minder. Maak een buitenritje of rijd alleen voorwaarts-neerwaarts.
• Te weinig training en dan ineens een lange tocht maken. Zorg voor een geleidelijke opbouw, waarbij je de belasting steeds iets verzwaart of de tijdsduur langer, afgewisseld met rust of alleen ontspannen werk.
• Een te dik paard belast zijn benen onnodig zwaar.

Wat doet de dierenarts?
Voel je iets of twijfel je, neem dan het zekere voor het onzekere en neem contact op met je dierenarts. Meer lezen over de behandeling en de prognose, lees dan dit artikel uit Paard&Sport najaar 2016.

Tekst: Paard&Sport
Beeld: Arnd Bronkhorst
Overname tekst en beeld niet toegestaan.